ಪಂಕಹರಿದು ಅಂಗವಿಲ್ಲದೆ
ಪರಿಪಾವನವಾಗಿ ಸದಾ
ಮನಸಿನ ಮನವಾಗಿ ತನ್ನೊಳು
ತಾನೇ ಮೆರೆಯುತಲಿರ್ಪನು 

ಪಂಜರವಾದೊಡಲು ಮೊದಲಾದ
ಹತ್ತಿಯಲಿ ಅರಿವೆಂಬ ಕಿಚ್ಚಿಡಲು 
ಮಂಜುಕಣಗಳ ಹಾಗೇ ಈ-
ಮಂಜುಳಬಿಸಿಲು ಮುಟ್ಟಿ ಅಪಾಯವಡಗುವುದು.

ಪತಿಯಾವುದೆಂದರಿಯದೆನ್ನ
ಪತಿಯೇ ನಿನ್ನ ಹುಡುಕುತ ಹಲವರಿಗೋ
ಮತಿಗೆಟ್ಟು ಒಂದರಲೂ ಇಲ್ಲದೆ
ಅತಿವಾದದಿಂದ ನೀಗಿ ಹೋಗುವರು.

ಪರಗತಿಯನಿಕ್ಕು ನೀ
ಪುರಹರ ಒಡೆಯನಿಗಿದುವೇ ಕರ್ತವ್ಯ
ಹರ ಹರ ಶಿವಪೆರುಮಾಡಿಯೇ
ಹರ ಹರ ಬಯಲೂ ತುಂಬಿದ ಕಾರಿರುಳು.

ಪರನೇ ಪರವಾದ ತೆರೆಯಲಿ
ಪರನೇತಾರನಾದ ಪಶುಪತಿಯೇ
ಹರನೇ ನಿನ್ನತ್ತ ಕೂಗು
ಕ್ಷಣಹೊತ್ತೂ ಇಲ್ಲಿರಸಬಾರದೆಲೋ.

ಪರಮಪಾವನ ಪಾಹಿ ಪುರಾರಿಯೇ
ದುರಿತನಾಶನ! ಧೂರ್ಜಟಿಯೇ ನಮಃ
ಚರಣಸಾರಸಯುಗ್ಮನಿರೀಕ್ಷಣೆ
ಬರುವುದೆಂದು ವಲಾಂತಕವಂದಿತಾ

ಪರಮಾರ್ಥವನೊರೆದು ತೇರೋಡಿಸುವ 
ತಿರುಳೋ, ಭೂತದಯಾಕ್ಷಮಾಬ್ಧಿಯೋ,
ಸರಳಾದ್ವಯ ಭಾಷ್ಯಕಾರನಾದ 
ಗುರುವೋ ಈ ಅನುಕಂಪೆಯುಳ್ಳವನು?

ಪರವದರ ಹಾಲು ಸವಿದ ಭಾಗ್ಯವಂತರಿಗೆ
ಹತ್ತುಸಾವಿರವರ್ಷವೊಂದಲ್ಪಹೊತ್ತು;
ಅರಿವು ಅಪರಪ್ರಕೃತಿಗಧೀನವಾದೊಡೆ
ಅರೆಕ್ಷಣವೇ ಸಾವಿರವರುಷವಹುದು.

ಪರವಶನಾಗಿ ಪರತತ್ವವೆನ್ನದೆಂದು ನೆನೆಯ
ಬಾರದುಬಾರದೆಂದು ಕಥಿಸುವುದರಿಂದ
ಬರುವರಿವ್ಯಾವುದೂ ಬಾರದು ಕಥಿಸುವುದರಿಂದ 
ಪರಮಪದವ ಪರಿಚಿಂತೆ ಮಾಡಬೇಕು.

ಪರವೊಂದು ದುಃಖವೆನಗೆ ನೀನಲ್ಲದೆ
ಮತ್ತಾರೂ ಇಲ್ಲ ದಿಗಂಬರ! ನಿನ್ನ ಪದ
ನೀಡು ಅದರಿಂದ ಪಾಪವೆಲ್ಲವ 
ಕಳೆದು ನಾನು ದಾಟುವೆ ಭವದಕಡಲ. 

ಪರವೊಂದು ಬಯಲು ಹರಡಿದ ಶಕ್ತಿ ಗಾಳಿಯು
ಅರಿವನಲ, ಜಲವಕ್ಷ, ಇಂದ್ರಿಯಾರ್ಥವು
ಧರಣಿ, ಇದು ಹೀಗೆ ಐದು ತತ್ವವಾಗಿ ನಿಂತು
ಉರಿಯುವುದಿದರ ರಹಸ್ಯವೇಕವಹುದು.

ಪರಿಪೂರ್ಣವಯಸ್ಸುಳ್ಳ
ನರನಲ್ಲಿ ಗರಿಮೆಯನ್ನು
ಅವರಂದು ನುಡಿದಂತ
ವೇದವಿಲ್ಲಿ ತಿಳಿಸುವುದು

ಪರೋಪಕಾರೀಸ್ಯಾದ್ದೀನ-
ದಯಾಲುಃ ಸತ್ಯವಾಕ್ಪಟುಃ
ಸದಾಚಾರರತಃ ಶೀಘ್ರ
ಕರ್ತವ್ಯಕೃತತಂದ್ರಿತಃ

ಪಶುಪತಿ ಪಾಶಬಿಡಿಸಿ ಪಾಹಿಮಾಮ-
ಶುಭವೆನಗದೊಂದೂ ಬಾರದಂತೆ
ಪಿಶಿತವುಂಡು ಬೆಳೆದ ಪಿಂಡವೇ ನಾ
ಅಶುಚಿಯೆನ್ನೊಳಸುಮದೊಳು ನೆನೆಯದಂತೆ.

ಪಾದಭಕ್ತಜನ ಪಾಲನಾಧಿಕ ಪರಾಯಣಾ ಭವಭಯಾಪಹಾ
ಪೂತಮಾನಸ ಪುರಾಣಪೂರುಷ ಪುರಂದರಾದಿ ಪುರುಪೂಜಿತಾ
ಸಾಧು ಸಾಧಿತ ಸರಸ್ವತೀ ಸಕಲ ಸಂಪ್ರದಾಯ ಸಮುದಾಹೃತಾ
ಶಾತಶಾರದ ಶಶಾಂಕಶೇಖರ ಶಿವಾಶಿವಾ ಶಿವಮುದೀಯತಾಂ