ಪ್ರಾರಂಭ ಪದದ ಹುಡುಕು
ಅರಿವಿಗೆ ಶಕ್ತಿ ಅನಂತವುಂಟಿದೆಲ್ಲಕೊನೆಗೊಳ್ಳಬಹುದು ಸಮವನ್ಯವೆಂದು ಹೀಗೆಇದ್ದಿರುವಾಗಿ ಇದರೊಳನ್ಯಸಾಮ್ಯವಾಂತಒಡಲೊಳಡಗಿ ತಿಳಿದು ಎಚ್ಚರಿಸಬೇಕು.
ಅರಿವಿನ ಕೆಂಕಿಚ್ಚೆಬ್ಬಿಸಿ ಮಿರ ಮಿರ ಮೆರೆವ ಬಳುಕುಬಳ್ಳಿಯೊಳುಮೌನದ ಹೂದಿಂಗಳೊಳಗೆ ಕರಗುವುದು ಅಮೃತ ಹರಿಯುತ ಎದೆ ಕರಗಿನಾನೂ ನೀನೂ ತಿಕ್ಕಿಬೆರಯಲು ಒಲಿದುತನ್ಮಯವಾಗಿ ನಿನ್ನಡಿಹೂವಜೇನು ಒಳಸೂಸುವ ಮುತ್ತುಕೊಡ ಅಡಿಯನ-ನಡಗಿಸಿ ನೀಡೆನ್ನ ಚಿತ್ತದ ಕೂಸೇ
ಅರಿವಿನರಿವಾಗಿ ನಿಂದು ಯಾವುದುಅರಿಯಿಸುತ್ತಿಹುದೋ ಅದುವೆ ನಾವು ಅರಿವು ಯಾವ ತೆರದಿ ಹೇಗೆ ಈ ಅರಿಯಲ್ಪಡುವುದು ಒರೆಡೊದಾವುದಿದು.
ಅರಿವಿನೊಳಿದ್ದಪರತ್ವವಾಂತುಕೊಳ್ಳದೆಈ ಅರಿವನಿಲ್ಲಿ ಅರಿಯುವುದಲ್ಲದೆ ತಾನುಪರವಶನಾಗಿ ಅರಿಯೊಲ್ಲ ಪಂಡಿತನ ಪರಮರಹಸ್ಯವಿದನ್ನು ನೋಡುವವರಾರು!
ಅರಿವಿನೊಳಿದ್ದು ಕೆಡುವುದಿಲ್ಲಅರಿವೆಂದೊಡಿದು ಇಳಿಯುವುದು ಎಲ್ಲಿ ಅರಿವನ್ನರಿಯುವುದಿಲ್ಲ ಎರಡೂ ಒಂದಾಗಿ ಅರಿಯುತ್ತಿರುವಾಗ ಇಲ್ಲಿ.
ಅರಿವಿನೊಳಿದ್ದು ಸದಸ್ತಿಯೆಂದಸಂಖ್ಯಕಿಡಿಚೆದರಿ ಭುವನ ಸ್ಫುರಿಸುವುದರಿಂದಅರಿವಲ್ಲದೆ ಯಾವ ವಸ್ತುವೂ ಇಲ್ಲವೆಂದುಅರಿಯಬೇಕೀ ಅರಿವೀವುದೇಕರೂಪ.
ಅರಿವಿನೊಳಿದ್ದೊಂದು ಹಮ್ಮು ಮೊದಲುಂಟಾಗಿಬರುವುದು ಇದರೊಂದಿಗಿದಂತೆ ವಾಮೆಯಾಗಿಯೂಬರುವುವಿವೆರಡು ಲತೆಗಳಂತೆ ಮಾಯಾ-ಮರ ಹರಡುವುದು ಅಖಿಲ ಮೂಡುವಂತೆ.
ಅರಿವಿಲ್ಲದೊಡೆ ಇಲ್ಲ ಈ ಅರಿಯಲ್ಪಡುವುದೂ, ಇದೆ ಇದೆಂದರೂಅರಿವೊಂದಿಲ್ಲ ಎಂದೊಡೆ ಈ ಅರಿವು ಯಾವ ಅರಿವಿಂಗೆ ಅದಿಲ್ಲರಿಯೋಣ.
ಅರಿವು ನಿಜಸ್ಥಿತಿಯನರಿಯಲೋಸುಗ ಇಲ್ಲಿ ಧರೆ ಮೊದಲಾದ ವಿಭೂತಿಯಾಗಿ ತಾನೇಉರುಳುವವಸ್ಥೆಯೊಳೇರಿ ಬದಲಾಗಿ ಸುತ್ತಿತಿರುಗುವ ಅಲಾತದಂತೆ ತಿರುಗುತಿಹುದು.
ಅರಿವುದರಿಂದ ಅವನಿವಿಕಾರವುಂಟೆಂ-ದೊರೆವುದ ನೆನೆದೊಡೆ ಹುಸಿ, ಉಳ್ಳದುರ್ವೀ;ಬಹುವಿಧವಾಗಿ ನೆಲೆಯಳಿದು ನಿಲ್ವುದೆಲ್ಲಅರಿವಿನೊಳೇಳ್ವ ಪ್ರಕೃತಿಸ್ವರೂಪವಹುದು.
ಅರಿವುದು ಧರ್ಮಿಯನ್ನಲ್ಲ, ಧರ್ಮವನ್ನು,ಒರೆವ ಈ ಧರ್ಮಿ ಅದೃಶ್ಯನಾದರಿಂದಧರೆ ಮೊದಲಾದವು ಒಂದೂ ಇಲ್ಲ ಹೊತ್ತ ರೂಪದರಿವುಳ್ಳದ್ದ ನೆನೆಯಬೇಕು.
ಅರಿವುಹಮ್ಮುಗಳೆರಡೂ ಆವರಣವಳಿದವಂಗೆಒಂದೇ, ಉಳಿದವರಿಗೆ ವಾದವುಂಟು,ಅರಿವನು ಬಿಟ್ಟು ಹಮ್ಮು ಅನ್ಯವಾದೊಡೆ ಅರಿವನರಿಯಲಿಕೂ ಯಾರು ಇಲ್ಲ ಇಲ್ಲಿ.
ಅರಿವೂ ಅದರಂತೆ ಹೋಗಿ-ಅರಿವವನೊಳು ಸೇರಿ ಮತ್ತೆಅರಿಯಲ್ಪಡುವುದರೊಳೊಂದು ಈ ಅರಿವಿನ ಕಿಡಿ ಬಿದ್ದು ಸೀಳಿತೈದಾಗಿ.
ಅರಿವೂ, ಅರಿಯುವ ಅರ್ಥವೂ, ಪುಮಾನ್ ತನ್ನ-ರಿವೂ ಒಂದೇ ಆದಿಮಹಸ್ಸು ಮಾತ್ರವಹುದು;ವಿರಳತೆ ಬಿಟ್ಟು ಬೆಳಗುವ ಆ ಮಹತ್ತಾದಅರಿವಲ್ಲಮರ್ದು ಅದು ಮಾತ್ರವಾಗಬೇಕು.
ಅರಿವೆ ನೂಲು, ಇದು ಹತ್ತಿ ಇದಾದಿಮೂಲ-ಭೂತಪ್ರಘಾತವಿದು ನೆನೆದೊಡೆ ಈ ತೆರದಲಿ ಬೋಧದೊಳು ನಿಂತು ಮೆರೆವುದು ಮರುಸ್ಥಳದನೀರಿನಂತೆ, ಪರಮಾವಧಿ ಬೋಧವಹುದು.