ಪ್ರಾರಂಭ ಪದದ ಹುಡುಕು
ಹೆಸರೂ ಪ್ರತಿಭೆಯೂ ಯಾರೂಒಳ್ಳೆಯವರು ಬಿಡಲೊಲ್ಲರುನಿಜವಿರದ ಕೃಪಣಿರಿಗಿನಿತುಸೇರದು, ನೇರ ವಿಪರ್ಯಯ.
ಹೇಯೋಪಾದೇಯತಾ ನಹ್ಯ-ಸ್ಯತ್ಮಾ ವಾ ಸ್ವಪ್ರಕಾಶಕಃಇತಿ ಮತ್ವಾ ನಿವರ್ತೇತವೃತ್ತಿರ್ನಾವರ್ತತೇ ಪುನಃ
ಹೇಲಯಾಸ್ವದಿತ ಹಾಲಯಾಕುಲಿತಕಾಲಯಾ ಮಲಿನ ಶ್ರೀಲಯಾವ್ರೀಲಯಾ ಪಲಿತ ಫಾಲಯಾ ವಿಮಲಮಾಲಯಾ ಸಮರವೇಲಯಾಸ್ಥೂಲಯಾ ವಪುಷಿ ಬಾಲಯಾ ಕುಶಲಮೂಲಯಾ ಜಲದಕಾಲಯಾ ಪಾಲಯೇತಿ ಪರಿಪಾಲಯೇತಿ ಪರಿಪಾಲಯೇತಿ ಜಪಮಾಲಯಾ.
ಹೇಲಾದಾರಿತದಾರಿಕಾಸುರಶಿರಃಶ್ರೀವೀರಪಾಣೋನ್ಮದ-ಶ್ರೇಣೀಶೋಣಿತಶೋಣಿಮಾಧರಪುಟೀಂವೀಟೀರಸಾಸ್ವಾದಿನೀಂಪಾಟೀರಾದಿ ಸುಗಂಧಿಚೂಚುಕತಟೀಂಶಾಟೀಕುಟೀರಸ್ತನೀಂಘೋಟೀವೃಂದಸಮಾನಧಾಟಿಯುಯುಧೀಂಶ್ರೀಭದ್ರಕಾಲೀಂ ಭಜೇ.
ಹೇಳಬೇಕೆಂದಿಲ್ಲವಲ್ಲ ಅರಿವಾದಡಿ ಎನ್ನಮುಡಿಗೆ ಮುಡಿಯುವುದೇ ಅರಿವು ಕಳಚಿ ಒಂದಾಗಿಬರುವುದು ಎಂದರಿಯದೆ ಒಂದಾಗಿದ್ದು ವೈದಿಕನೇ.
ಹೊಂಗನ್ನಡಿಯ ಬಾಡಿಸುವ ಗಲ್ಲವೆರಡರ ಬೆಳಕಲಿ ಓಲೆ ಕರ್ಣಬಿಂಬಕಣ್ಣಲಿ ಕಾಣಲಿ ಬಯಕೆ ಗಿಣಿಯ ಹವಳದುಟಿಸೋಲುವ ಮೂಗೂಬೆಣ್ಣೆಯ ತುಂಡಿಗಿರುವ ಬಯಲ ಬೆಳಕು ಕಳೆವ ಗದ್ದವೂ ಹುಡುಕುವ ಈಯೆನ್ನ ಪುಟ್ಟ ಮರಿಜೇನೇ, ತಪ್ಪ ಕ್ಷಮಿಸು ಇವ ಗೈದದೂ ಗೈವುದೂ ನೀ
ಹೊಗೆಯೇ ಧೂಳೇ ಹೊರಗೇಒಳಗೇ ಬಯಲೇ ತುಂಬಿದ ಹೊಸಮಳೆಯೇಇಹವೇ ಪರವೇ ಎಡೆಯೇಸುಖನೀಡುವುದೊಲಿದು ನೀಯೊಳಗೇ.
ಹೊಟ್ಟೆ ನೊರೆವುದಕ್ಕುಂಟು ಕಂಡದೆಲ್ಲವೂಏರಿ ಉರುಳಿ ಸಾಯುವದರ ಮುನ್ನದಯೆ ತಿರುಮೈ ಮನದೊಳಿಟ್ಟು ಭಕ್ತಿಯಹಗ್ಗ ಕೊಟ್ಟು ಮೇಲೆತ್ತೋ ನನ್ನ ಮನವ.
ಹೊನ್ನವಿಲನೇರಿ ಶೂಲವಿಡಿದು-ಕನಿಕರದಿ ಕಣ್ಣೆರಡು ನೀರತುಂಬಿಹುಟ್ಟುಸಾವಿನ ಸುಡುಗಾಡೊಳಾಡಿ ಬೂದಿ-ತೊಟ್ಟ ತಿರುಮೈ ನೆರೆನಿಲ್ಲಲಿ ಸದಾ ನನ್ನಲಿ.
ಹೊರವಿಷಯ ಮೆರೆಯುತಿದೆ ಬೇರುಬೇರಾಗಿಅಳತೆಯಿಡುವ ಇಂದ್ರಿಯವಾಂತು ತನ್ನ ಧರ್ಮಜಳತೆ, ಅದಿಲ್ಲಿ ದಿಗಂಬರಾದಿ ನಾಮಾ-ವಲಿಯೊಂದಿಗೆದ್ದರಿವಾಗಿ ಮಾರುತಿಹುದು.
ಹೊಸ ಮಾವಿನಹಣ್ಣು ಹೊಸ ಸುಧೆಯೇ ಗುಡವೇಮಧುವೇ ಮಧುರ ಫಲವೇ ರಸವೇವಿಧಿಮಾಧವರಾದಿ ಅರಸುವೆನ್ನ ಪತಿಯೇ ಪದಪಂಕಜವೇ ಗತಿಯೇ.
ಹೊಸ ಹೂವನು ಕಿತ್ತು ನಾ ನಿನ್ನ ಮತಿಯೊಳು ನೆನೆಯುತ್ತಲೊಮ್ಮೆಯಾದರೂ ಗತಿಗಾಣುವಂತೆ ಪೂಜೆಯ ಮಾಡಲಿಲ್ಲ ಅದರ ಶಿಕ್ಷೆಯೇನೋ ಇದು ದೇವನೇ!
ಹೊಸಮರವೇ ಹೂಬಳ್ಲಿ ಬಂದು ಅದುವಿದೆಲ್ಲ ಹರಡಿದ ನಿನ್ನಕೃಪೆಯೇ ಪದಸುಮದೆಣೆಗಳೆನ್ನ ತಲೆಯಲಿ ತಾಗಬೇಕೆನ್ನಮೈ ಬೆರೆತುಕೊಳ್ಳುವುದೇ.
ಹೋಗದಿರಿನ್ನು ನಿನ್ನಡಿಯಲಿ ಸಾಯಲಿ ಅಲ್ಲದಿರೆ ಇವನಿಂದೂ ಬೇಯುವ ಇರುಳಕಡಲಲ್ಲಿ ಬಿದ್ದು ಆಕುಲವಾಗುವುದು ಅದಹೇಳಬೇಕೇ.
ಹೋಗುವ ಮಣ್ಣೊಂದಿಗೆ ಕಿಚ್ಚು ನೀರು ಪಾಲದರಂತೆ ಮರುತನಗೂಡಿ ಬಯಲೂ ನಾಕದೊಂದಿಗೊಂದುನರಕ ಹೋಗಿ ಒಂದಾಯ್ತುಯ್ಯೊ ನುಂಗಿದೆಯಡಿಯನೆ ನೀ.