ಪ್ರಾರಂಭ ಪದದ ಹುಡುಕು
ತಜ್ಜ್ಯೋತಿಃ.
ತಣ್ಗದಿರನಿಂದ ತಣಿದು ಜಗವೆಲ್ಲ ಪ್ರಭೆಸೂಸುವ ಬೆಳದಿಂಗಳುದಿಸಿ ಥಳಥಳ ಬೀಸಿ ಬೆಳಗಿ ದೇವಲೋಕ- ಗೊಳವದರೊಳ್ ನೈದಲೆ ಅರಳಿ ತೋರಲೆನಗೆ!
ತಣ್ಣೀರೂ ಅನ್ನವೂ ಅರಿತು ಕೊಡುವ ನಿನ್ನ ಮೈ ಬೂದಿ ತೊಟ್ಟು ಮೆರೆಯುವುದಿದಕೇನು ಬಂಧ? ಮಣ್ಣಿಂದ ಮುಟ್ಟಿ ಮತಿಯವರೆಗಿದ್ದು ಮಿಂಚುವ ಕಣ್ಣಿಂಗೆ ಕಾಷ್ಠವಿದು ನಿನ್ನ ವಿಭೂತಿ ಶಂಭೋ.
ತತಃ ಸದಸದೋರನ್ಯೋನ್ಯಕಾರಣತ್ವಾತ್ ಅಹಂ ಮಮೇತಿ ವಿಜ್ಞಾತಃ ಮತ್ತೋ ನಾನ್ಯಃ.
ತತಾನೇಕಸಂತಂ ಸದಾ ದಾನವಂತಂಬುಧಶ್ರೀಕರಂತಂ ಗಜಾಸ್ಯಂ ವಿಭಾಂತಂಕರಾತ್ಮೀಯದಂತಂ ತ್ರಿಲೋಕೈಕವೃಂತಂಸುಮಂದಂ ಪರಂತಂ ಭಜೇ’ಹಂ ಭವಂತಂ.
ತದಿದಂ ಬ್ರಹ್ಮೈವಾಹಂ.
ತದಿದಂ ಸದಸದಿತಿ.
ತದಿದಂ.
ತದ್ವತ್ ತಸ್ಮಾತ್ ದೃಗ್ದೃಶ್ಯಯೋಃಸಮಾನಕಾಲೀನತ್ವಾತ್, ಸುಖೈಕತ್ವಾದ್,ವ್ಯಾಪಕತಯಾ ದಿಶಾಮಸ್ತಿತ್ವಾತ್,ಅಣುಮಹದವಯವತಾರತಮ್ಯಸ್ಯಾಭಾವಾತ್,ಅಸತೋ’ವ್ಯಾಪಕತ್ವಾತ್,ಆತ್ಮಾನ್ಯತ್ ಕಿಂಚಿತ್ ನಾಸ್ತಿ.
ತನು ಮೊದಲಾದವು ಸರ್ವ ಒಂದೊಳೊಂದಿಲ್ಲಅನೃತವೂ ಆಗಿಯದರಿಂದ ಅನ್ಯಭಾಗವುಅನುದಿನವೂ ಅಸ್ತಮಿಸದಿರಲಾಗಿ ಮತ್ತೆ ಋತರೂಪವಾಗಿ ಹಿಗ್ಗುತಿಹುದು.
ತನುವಲ್ಲಡಗಿದ ಶರೀರಿ ತನ್ನ ಸತ್ತಾ-ತನುವಲ್ಲಿ ಅದೆನ್ನದಿದೆನ್ನದೆಂದೆಲ್ಲವನ್ನೂ ತನುತೆಯಬಿಟ್ಟು ನೆನೆಯುವರು, ಸಾಕ್ಷಾ-ದನುಭವಶಾಲಿಗಳಹುದಿವರು ನೆನೆದೊಡೆಲ್ಲ.
ತನ್ನ ರಕ್ಷಿಸಿ ತನ್ನ ಪ್ರಾಣ-ನಾಥನ ಮುಗಿದು ಹೆಸರ ಭದ್ರವಾಗಿ ಸೋರದಂತೆ ಬದುಕಿದೊಡವಳೇ ನಾರಿಯು
ತನ್ನಿಂದ ಬೇರಲ್ಲದೆಎಂದು ಕಾಣುವುದು ಎಲ್ಲವೂಅಂದೆಂತು ಮೋಹವಂದೆಂತುಶೋಕ ಏಕತ್ವದೃಕ್ಕಿಗೆ
ತಲೆಮುಡಿ ಬಾಚಿ ಬಿಗಿದು ಓಲೆಯಿಟ್ಟ ಕೊಲೆಮದ್ದಾನೆ ಆಡಿಸಿಬಂದು ಕೊಂಬು ತಲೆಗಳನೆತ್ತಿ ವಿಯದೊಳ್ ನೋಡಿನಿಲ್ವ ಮೊಲೆಗಳೂ ಎನ್ನ ಬಳಲಿಸದಿರಲಿ ಮಹೇಶಾ.
ತಸ್ಮಾತ್ ತಸ್ಯ ಸತ್ವಾಚ್ಚ.