ಒಟ್ಟು 2071 ಕಡೆಗಳಲ್ಲಿ , 1 ಕವಿಗಳು , 648 ಪದ್ಯಗಳಲ್ಲಿ ಈ ಪದವನ್ನು ಬಳಸಿರುತ್ತಾರೆ
ಆನಂದಮೇವ ಧ್ಯಾಯಂತಿಸರ್ವೇ ದುಃಖಂ ನ ಕಶ್ಚನಯದಾನಂದಪರಂ ಧ್ಯಾನಂಭಕ್ತಿರಿತ್ಯುಪದಿಶ್ಯತೇ.
ಆನಂದರೂಪ, ಜನಕಾನಕಪುರ್ವದುಂದು- ಭ್ಯಾನಂದಸಾಗರ, ಸುಧಾಕರ ಸೌಕುಮಾರ್ಯ,ಮಾನಾಪಮಾನಸಮಮಾನಸ ರಾಜಹಂಸ,ಶ್ರೀಭೂಪತೇ, ಹರಹರೇ, ಸಕಲಾಮಯಂ ಮೇ.
ಆನಂದವುಂಟು ಅದು ಹೊಳೆವುದೊಂದು ತಾನೇತಾನು, ಅನ್ಯವೆಂದು ನೆನೆದೊಡೆ ಹೊಳೆವುದಿಲ್ಲ ಏನೂ ಬಿಸಿಲುಕುದುರೆ ಗಗನನೀಲವಸತ್ಯ ಅಭ್ರ-ಸುಮ, ಮುಂದೆಯೂ ಮೆರೆವ ಗಗನವೇ ಸತ್ಯ.
ಆನಂದಸಾಗರವುಕ್ಕಿ ತಾನೇ ಸಾಗುತ್ತಿಹುದಿಗೋ ಹರಡಿಯೊಂದಾಗಿ ಜ್ಞಾನದಿಂದದರಲ್ಲೇರಿ ಪಾನಮಾಡುವರು ಪರಮಹಂಸಜನ.
ಆನಂದೈಕತರಂಗಿಣೀಮಮಲಹೃ-ನ್ನಾಲೀಕಹಂಸೀಮಣೀಂಪೀನೋತ್ತುಂಗಘನಸ್ತನಾಂ ಘನಲಸತ್-ಪಾಟೀರಪಂಕೋಜ್ವಲಾಂಕ್ಷೌಮಾವೀತನಿತಂಬಬಿಂಬರಶನಾ-ಸ್ಯೂತಕ್ವಣತ್ ಕಿಂಕಿಣೀಂಏಣಾಂಕಾಂಬುಜ ಭಾಸುರಾಸ್ಯನಯನಾಂಶ್ರೀಭದ್ರಕಾಲೀಂ ಭಜೇ.
ಆನಂದೋ’ಹಮಹಂ ಬ್ರಹ್ಮಾ-ತ್ಮಾ’ಹಮಸ್ಮೀತಿ ರೂಪತಃಭಾವನಾ ಸತತಂ ಯಸ್ಯಸಭಕ್ತ ಇತಿ ವಿಶ್ರುತ:
ಆರುಚಂದ್ರರ ಕೆಣಕಿ ಗೆಲ್ಲುವ ಸಿರಿಹಣೆಯಮೇಲೆಆರಲೂ ಮದನನ ಸುಟ್ಟ ವಿಶಾಲವಾದ ಕಂಗಳೂಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ನಿಜಭಕ್ತರ ಪೊರೆಯಲು ಸಾಗುವ ಆ ಮೋಡ ನಮಿಸುವ ಹುಬ್ಬುಗಳೂ ಕಾಣಬೇಕೆನಗೆ ಗುಹ ಪಾಹಿಮಾಂ
ಆಶ್ರಮೇ’ಸ್ಮಿನ್ ಗುರುಃ ಕಶ್ಚಿ-ದ್ವಿದ್ವಾನ್ ಮುನಿರುದಾರಧೀಃ ಸಮದೃಷ್ಟಿಃ ಶಾಂತಗಂಭೀ-ರಾಶಯೋ ವಿಜಿತೇಂದ್ರಿಯಃ
ಆಸರೆ ಇದೊಂದೇ ನಮಗೆ ನೆನೆದೊಡೀ- ತಿರುವಡಿತನ್ನೊಳಿದಲ್ಲದೆ ಮತ್ತೆಲ್ಲವೂ ಎದೆಯೊಳಿದ್ದು ಕಳೆದಖಿಲವೂ ತುಂಬಿ ಸದಾ ನಿಲ್ಲುನಿಲ್ಲೆಂದೊರೆವುದರಿವು.
ಆಸೀತ್ ಪ್ರಕೃತಿರೇವೇದಂಯಥಾ’ದೌ ಯೋಗವೈಭವಃವ್ಯತನೋದಥ ಯೋಗೀವಸಿದ್ಧಿಜಾಲಂ ಜಗತ್ಪತಿಃ.
ಆಸೀದಗ್ರೇ’ಸದೇವೇದಂಭುವನಂ ಸ್ವಪ್ನವತ್ ಪುನಃಸಸರ್ಜ ಸರ್ವಂ ಸಂಕಲ್ಪ-ಮಾತ್ರೇಣ ಪರಮೇಶ್ವರಃ
ಆಸುರ ಲೋಕವೊಂದುಂಟುಕಾರುಗತ್ತಲೆಯಿಂದ ಅದಾವೃತಮೋಹವಾಂತು ಆತ್ಮಹಂತಕರುಹೋಗುವರು ಅದರಲ್ಲಿ ಸತ್ತು
ಆಸೆ ಹುಟ್ಟಿಸುವ ಕಿವಿ ಕಣ್ಣು ಮೊದಲಾದವುಸೋಂಕುವ ಮೌಲಿಯೊಂದೆಂದಲ್ಲ ನೀತೆಪ್ಪಸಾಗಿಸಿ ಇದರಲ್ಲಿದ್ದೆದ್ದುಬಂದುಅಮರುವಂತಾಗಲು ಮತ್ತೆ ನುಡಿಯೇ.
ಇಂದ್ರಿಯಾಣಾಂ ಹಿ ವಿಷಯಃಪ್ರಪಂಚೋ’ಯಮ್ ವಿಸೃಜ್ಯತೇಯಯಾ ಸೈವಾ’ಪರಾ’ಧ್ಯಾತ್ಮ-ಸ್ಥೂಲ ಸಂಕಲ್ಪನಾಮಯೀ.
ಇಂದ್ರಿಯಾಣಿ ಮನೋಬುದ್ಧಿಃಪಂಚಪ್ರಾಣಾದಯೋ ಯಯಾವಿಸೃಜ್ಯಂತೇ ಸೈವ ಪರಾಸೂಕ್ಷ್ಮಾಂಗಾನಿ ಚಿದಾತ್ಮನಃ.