ಒಟ್ಟು 2071 ಕಡೆಗಳಲ್ಲಿ , 1 ಕವಿಗಳು , 648 ಪದ್ಯಗಳಲ್ಲಿ ಈ ಪದವನ್ನು ಬಳಸಿರುತ್ತಾರೆ
ಮನಸೋ’ನನ್ಯಯಾ ಸರ್ವಂಕಲ್ಪ್ಯತೇ’ವಿದ್ಯಯಾ ಜಗತ್ವಿದ್ಯಯಾ’ಸೌ ಲಯಂ ಯಾತಿತದಾಲೇಖ್ಯಮಿವಾಖಿಲಂ.
ಮನುಷ್ಯಾಣಾಂ ಮನುಷ್ಯತ್ವಂಜಾತಿರ್ ಗೋತ್ವಂ ಗವಾಂ ಯಥಾನ ಬ್ರಾಹ್ಮಣಾದಿರಸ್ಯೈವಂಹಾ! ತತ್ತ್ವಂ ವೇತ್ತಿ ಕೋ’ಪಿ ನ
ಮನೆಯ ಹೊಕ್ಕು ಸೆಟೆದುಕೂರುತ್ತಲಿಂತು ತಲೆದಿಂಬಿನಂತೆ ಉಬ್ಬಿ ತಿನಿಸನುಂಡು ತೊಲಗಲೆಂದು ಈಮುನ್ನವೇ ನೀನೆನ್ನ ಹಣೆಯಲ್ಲಿ ಬರೆದದ್ದೆಂತ ಸಂಕಟವು.
ಮನೋಮಯಮಿದಂ ಸರ್ವಂನ ಮನಃ ಕ್ವಾಪಿ ವಿದ್ಯತೇಅತೋ ವ್ಯೋಮ್ನೀವ ನೀಲಾದಿದೃಶ್ಯತೇ ಜಗದಾತ್ಮನಿ.
ಮನೋಮಾತ್ರಮಿದಂ ಚಿತ್ರ-ಮಿವಾಗ್ರೇ ಸರ್ವಮೀದೃಶಂಪ್ರಾಪಯಾಮಾಸ ವೈಚಿತ್ರ್ಯಂಭಗವಾಂಶ್ಚಿತ್ರಕಾರವತ್.
ಮರಣವೂ ಇಲ್ಲ ಜನನವಿಲ್ಲ ಬಾಳೂನರಸುರರಾದಿಗಳೂ ಇಲ್ಲ ನಾಮರೂಪಮರುವೊಳಡಗಿದ ಮರೀಚಿನೀರಂತೆನಿಲ್ವೊಂದು ತಿರುಳು ತಿರುಳಲ್ಲಿದು ನೆನೆಯಬೇಕು.
ಮರಳು ಅಳತೆಬಿಟ್ಟುಸುರಿದ ಬಾವಿಮೇಲೆಸಾಲುಸಾಲಾಗಿ ಅಲೆಬೀಸುತ್ತಿರುವ ಹಾಗೇಅನೃತಪರಂಪರೆ ಬೀಸಿ ಅಂತರಾತ್ಮನನ್ನುಒಳಗೇ ಬಹುರೂಪವಾಗಿಸುವುದು.
ಮರೀಚಿಕಾವತ್ ಪ್ರಾಜ್ಞಸ್ಯಜಗ್ಗದಾತ್ಮನಿ ಭಾಸತೇಬಾಲಸ್ಯ ಸತ್ಯಮಿತಿ ಚಪ್ರತಿಬಿಂಬಮಿವ ಭ್ರಮಾತ್.
ಮಲಜಲವುಂಟಪಾರ ತುಂಬಿ ಮುನ್ನಿನ ಮಲವದರೊಳ್ ಮುಳುಗಿ ಮೊಳೆದೋರಲು ಬೆಳೆನೆಲವಲ್ಲಿ ಬಿತ್ತಿ ಬೆಳೆದುಕೊಯ್ದು ಲೋಕರು ಭುಜಿಸಿ ಅಲೆವುದು ಕಷ್ಟವಯ್ಯ.
ಮಲರಕಂಪಂತೆ ಮೂರೂ ಲೋಕ- ದೊಳೊಂದಾಗಿ ಹರಡಿ ತುಂಬಿ ಬೀಸಿ ಕಲಶಜಲಪ್ರತಿಬಿಂಬನಭದಂತೆ ಹಲದರೊಳೆಲ್ಲವೂ ನೆರೆದ ಕರುಣವೇ ಜಯ.
ಮಲರಡಿಯೆರಡಲೂಯಿಟ್ಟ ಹೂವಗೆಜ್ಜೆ- ಗೊನೆಗಳು ಪೋಣಿಸಿ ಕುಣಿವ ಹೊತ್ತು ಕಲಕಲಯೆಂದು ಮೊಳಗುವ ಗೆಜ್ಜೆಯ ಸದ್ದು ಕಿವಿಯೆರಡಲೂ ನಾ ಕೇಳ್ವೆನೆಂದು.
ಮಲೆಮಗಳುಂಟು ಬಹುದೂರದಲ್ಲಲ್ಲದೆಮೊಲೆಬಳುಕಿಯಮೃತ ಸುರಿದು ಮುದದಿಮಲೆಮೇಲಿಂದ ಹರಿವ ತೊರೆಗಡಲೆನ್ನತಲೆಮೇಲೆಂದಿಗೆ ಹರಿವುದು ಶಂಕರನೇ.
ಮಲೆಮೇಗಳಿಂದು ಬರುವೊಂದು ಬಂಡೆಯಂತೆ ಮೊಲೆಯುಂಬುದು ಕಳೆದಮೇಲೆನ್ನ ಮನವು ಮದನಶರದೊಂದಿಗೆ ಸೆಣೆಸುತ್ತ ನಿನ್ನ ಮಲರಡಿಗಳನು ಮರೆತೆ ಜಗದೀಶ ನಾನು.
ಮಲೆಯದರಲ್ಲುಂಟು ಮದ್ದು ಮೂರು ಹಾವೂಹುಲಿಯು ಅದಕ್ಕೆರಡುಕಡೆಯುಂಟು ಕಾಪುಹೊಲೆಯನೆತ್ತಿ ಭುಜಿಸಿದನರ್ಧವಿನ್ನೂಮೆರೆಯುವೆ ನೀನೂ ಎತ್ತಿಕ್ಕೊಳ್ಳೆದೆಯೇ.
ಮಲ್ಲೀಕೃತತ್ರಿದಶಮಲ್ಲೀ ಸದಾ ಸುದತಿವಲ್ಲೀಕುಚಾಂಕಣಲಸತ್ಸಲ್ಲೀನ ಕುಂಕುಮರಸೋಲ್ಲೀನವತ್ಸ ಯುಧಿ- ಭಲ್ಲೀಸ್ಮಯೋ’ಸಿ ಧಿತಿಚೈಃ ಸ್ಫುಲ್ಲೀಕುರುಷ್ವ ಸ ಚವಲ್ಲೀತ ಗೋಥಿತಲ ವಲ್ಲೀ ವಿಲೋಲ ಬುಧಹೃದ್- ವಲ್ಲೀನಿವಾಸ ಮಮ ಸೋಲ್ಲೀನಕೇಕಿಹಯಸಲ್ಲೀಲಪಾ ಹೃದುದಜಂ