ಒಟ್ಟು 2071 ಕಡೆಗಳಲ್ಲಿ , 1 ಕವಿಗಳು , 648 ಪದ್ಯಗಳಲ್ಲಿ ಈ ಪದವನ್ನು ಬಳಸಿರುತ್ತಾರೆ
ಪರವೊಂದು ಬಯಲು ಹರಡಿದ ಶಕ್ತಿ ಗಾಳಿಯುಅರಿವನಲ, ಜಲವಕ್ಷ, ಇಂದ್ರಿಯಾರ್ಥವುಧರಣಿ, ಇದು ಹೀಗೆ ಐದು ತತ್ವವಾಗಿ ನಿಂತುಉರಿಯುವುದಿದರ ರಹಸ್ಯವೇಕವಹುದು.
ಪರಿಪೂರ್ಣವಯಸ್ಸುಳ್ಳ ನರನಲ್ಲಿ ಗರಿಮೆಯನ್ನು ಅವರಂದು ನುಡಿದಂತ ವೇದವಿಲ್ಲಿ ತಿಳಿಸುವುದು
ಪರೋಪಕಾರೀಸ್ಯಾದ್ದೀನ-ದಯಾಲುಃ ಸತ್ಯವಾಕ್ಪಟುಃಸದಾಚಾರರತಃ ಶೀಘ್ರಕರ್ತವ್ಯಕೃತತಂದ್ರಿತಃ
ಪಶುಪತಿ ಪಾಶಬಿಡಿಸಿ ಪಾಹಿಮಾಮ- ಶುಭವೆನಗದೊಂದೂ ಬಾರದಂತೆ ಪಿಶಿತವುಂಡು ಬೆಳೆದ ಪಿಂಡವೇ ನಾ ಅಶುಚಿಯೆನ್ನೊಳಸುಮದೊಳು ನೆನೆಯದಂತೆ.
ಪಾದಭಕ್ತಜನ ಪಾಲನಾಧಿಕ ಪರಾಯಣಾ ಭವಭಯಾಪಹಾಪೂತಮಾನಸ ಪುರಾಣಪೂರುಷ ಪುರಂದರಾದಿ ಪುರುಪೂಜಿತಾಸಾಧು ಸಾಧಿತ ಸರಸ್ವತೀ ಸಕಲ ಸಂಪ್ರದಾಯ ಸಮುದಾಹೃತಾಶಾತಶಾರದ ಶಶಾಂಕಶೇಖರ ಶಿವಾಶಿವಾ ಶಿವಮುದೀಯತಾಂ
ಪೀತಾಂಬರಂ ಭೃಂಗನಿಭಂ ಪಿತಾಮಹ-ಪ್ರಾಮುಖ್ಯವಂದ್ಯಂ ಜಗದಾದಿದೇವಂ ಕಿರೀಟಕೇಯೂರಮುಖೈ ಪ್ರಶೋಭಿತಂ ಶ್ರೀಕೇಶವಂ ಸಂತತಮಾನತೋಸ್ಮಿ.
ಪುರಹರ ಪೂರ್ವದೊಳಿದಾವ ತಪ್ಪೆನಗೀಪರವಶಭಾವ ಅಳಿಯದೆಯಿರ್ಪದಕ್ಕೆ ಪುರವನ್ನು ಸುಟ್ಟಹಾಗೆ ನನ್ನ ಜನ್ಮ- ಜನ್ಮಾಂತರಕರ್ಮಗಳ ಸುಡಬೇಕು ಕ್ಷಣದಿ.
ಪುಷ್ಟಧಿಯಸ್ಸುಚಿದಂರಲಿಂಗಂದೃಷ್ಟಮಿದಂ ಮನಸಾನು ಪಠಂತಿಅಷ್ಟಕಮೇತದವಾಂಗ್ಮನಸೀಯಂಅಷ್ಟತನುಂ ಪ್ರತಿ ಯಾಂತಿ ನರಾಸ್ತೇ
ಪೂರ್ವಂ ಸದಿದಮನುಸೃತ್ಯ ಚಕ್ಷುರಾದಯಶ್ಚೈಕಂ ಚೇತಿ.
ಪ್ರಕೃತಿ ಒಡೆದೊಂದುಭಾಗ ಭೋಕ್ತೃರೂಪಸಕಲವಾಗಿ ಹೊರಗೆ ಮೆರೆಯುತಿಹುದು ಇಹಪರವಾದೊಂದು ಭಾಗವಿದಂತೆಯಿಂದಅರಳುವುದಿದು ಭೋಗ್ಯವಿಶ್ವವಹುದು.
ಪ್ರಕೃತಿ ಹಿಡಿದು ಸುಳಿದಾಡಿಸುವಂತೆ ಸುಕೃತಿಗಳು ಕೂಡ ಸುಳಿಯುತಿಹರು ಅಯ್ಯೋ,ವಿಕೃತಿ ಬಿಡಲಿಕ್ಕಾಗಿ ದುಡಿಯುವುದಿಲ್ಲ ಅಕೃತಿ ಫಲದ ಬಯಕೆಯನ್ನಳಿದರಿಯಬೇಕು.
ಪ್ರಕೃತಿಯೆ ನೀರು ತನುವೆ ನೊರೆ ಕಡಲದಾತ್ಮನುಅಹಮಹಂ ಎಂದಲೆವುದೂರ್ಮಿಜಾಲವುಒಳಹೂವೊಳೇಳ್ವ ಅರಿವೆಲ್ಲವು ಮುತ್ತು, ತಾನು ಸವಿಯುವಂತ ಅಮೃತವಾಗಿರುವುದಿಲ್ಲಿ ದಿಟವು.
ಪ್ರಜ್ಞಾನಂ ತ್ವಹಮಸ್ಮಿ, ತತ್ವಮಸಿ, ತದ್-ಬ್ರಹ್ಮಾಯಮಾತ್ಮೇತಿ ಸಂ-ಗಾಯನ್ ವಿಪ್ರಚರ ಪ್ರಶಾಂತಮನಸಾತ್ವಂ ಬ್ರಹ್ಮಬೋಧೋದಯಾತ್ಪ್ರಾರಬ್ಧಂ ಕ್ವ ನು ಸಂಚಿತಂ ತವ ಕಿಮಾ-ಗಾಮಿ ಕ್ವ ಕರ್ಮಾಪ್ಯಸತ್ತ್ವಯ್ಯಧ್ಯಸ್ತಮತೋ’ಖಿಲಂ ತ್ವಮಸಿ ಸ-ಚ್ಚಿನ್ಮಾತ್ರಮೇಕಂ ವಿಭುಃ
ಪ್ರತಿವಿಷಯ ಪ್ರತಿಬಂಧವೇರಿ ಬಾಳ್ವು-ದಿದನ್ನು ನಿಜಸ್ಮೃತಿಯೇ ಅಲ್ಲಗಳೆಯುವುದುಅತಿವಿಶದಸ್ಮೃತಿಯಿಂದತೀತವಿದ್ಯಾ-ನಿಧಿ ಹೊಳೆಯುವುದಿದರೊಳಿಲ್ಲ ನೀತಿಗೇಡು.
ಪ್ರಭಾಪೂರೆಯಾದ ನಿನ್ನ ಪ್ರಕಾರ ನೆನೆದೊಡೆಪ್ರಭಾರಗೆಟ್ಟು ಹೃತ್ಪ್ರಸಾದದಿಂದೆಲ್ಲರಿಗೂ,ಪ್ರಸಾದಿಸುವರೆಲ್ಲರೂ, ನಿನ್ನ ಪ್ರಸಾದದಿಂದಪ್ರಯಾಸವೆಲ್ಲವೂ ಅಗಲಿಹೋಗುದೆದ್ದೆವವು.