ಒಟ್ಟು 2071 ಕಡೆಗಳಲ್ಲಿ , 1 ಕವಿಗಳು , 648 ಪದ್ಯಗಳಲ್ಲಿ ಈ ಪದವನ್ನು ಬಳಸಿರುತ್ತಾರೆ
ನಟನೆ ದರ್ಶನೆವಾಗಲು ಒಡನೆ ತಾನಿಲ್ಲಿದ್ದುನಡುನೆಲೆಯಾದ ನಡುನೆಲೆಯದರಲ್ಲಿರುವ ಬಹುದಿನಗಳವನಿಗೆ ಒಂದಾಗಿ ಸೌಖ್ಯವಹುದು.
ನನ್ನವ್ವ ನನ್ನನೊಳಗೇ ಹೇರಾಗಿ ಹೊತ್ತುಬೆಂದು ಒಳಗರಗಿ ಸುಮ್ಮನೆ ನಿಟ್ಟುಸಿರಿಟ್ಟುನೊಂದಿಲ್ಲಿ ಹೆತ್ತು ನರಿಯಂತೆ ಬಿದ್ದು ಕೂಗಲುಏನಪ್ಪುದಿಲ್ಲಿ ಅಡಿಯನಿಗೊಂದು ನುಡಿಯೊ ಶಂಭೋ.
ನಮದ್ದೇವವೃಂದಂ ಲಸದ್ವೇದಕಂದಂಶಿರಶ್ಶ್ರೀಮದಿಂದುಂ ಶ್ರಿತಶ್ರೀಮುಕುಂದಂಬೃಹಚ್ಚಾರುತುಂಡಂ ಸ್ತುತಶ್ರೀಸನಂದಂಜಟಾಹೀಂದ್ರಕುಂದಂ ಭಜೇ’ಭೀಷ್ಟಸಂದಂ.
ನಮೋಸ್ತು’ತೇ ನಾಥ, ವರಪ್ರದಾಯಿನ್ನಮೋ’ಸ್ತುತೇ ಕೇಶವ ಕಿಂಕರೋ’ಸ್ಮಿ ನಮೋ’ಸ್ತು ತೇ ನಾರದ ಪೂಜಿತಾಂಘ್ರೇ ನಮೋನಮಸ್ತ್ವಚ್ಚರಣಂ ಪ್ರಪದ್ಯೇ
ನರರೂಪವನ್ನೆತ್ತಿ ಭೂಮಿಯಲ್ಲಿ ಚರಿಸುತ್ತಿರುವ ಕಾಮಧೇನುವೋ?ಪರಮಾದ್ಭುತ ದಾನದೇವತಾ-ತರುವೋ ಈ ಅನುಕಂಪೆಯುಳ್ಳವ?
ನರಹರಿಮೂರ್ತಿ ನಮಿಸುವ ಹಣೆಯಸಿರಿಗಣ್ಣೊಳುರಿಸಿದ ಮಾರನಿಂದುಬರುವುದಕ್ಕೇನು ಕಾರಣಉರಿಗಣ್ಣದರೊಳಿಂದು ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ.
ನವನವ ನೆನ್ನೆ ಇಂದು ನಾಳೆ ಬೇರೆದಿನವಿದು ಹೀಗೆ ಚಿಂತೆಮಾಡದಿರುಅವಿರತವೆಣಿಸಿ ಅಳೆಯುವುದೆಲ್ಲವೂಭ್ರಮೆ, ಯಾವ ಭೇದವೂ ಇಲ್ಲೆಂದರಿಯಬೇಕು.
ನಾಕೈದು ಮಾಸ ಒಂದುಪರಿ ಕಂಗಳಿತ್ತುಕಾಲನ ಕೈಗೆ ಸಿಗದಂತೆ ಬೆಳೆಸಿದೆ ನೀನೇಕಾಲ ಕಳೆದು ತಿರುಳೊಳಿದ್ದು ನಾನು ಆಕಾಲವನೆನೆದು ಅಳುತಿರುವುದ ಕೇಳೊ ಶಂಭೋ.
ನಾಡೂ ಕಾಡೂ ಒಂದೇ ಸಮನೆ ಹಾಳಾಗು- ವುದು ಮುನ್ನುಗ್ಗಿ ನೆಕ್ಕುವ ನೀರಿಲ್ಲದೆ ನಾಲಗೆಗಳು ಒಣಗು- ವುದು ನಿತ್ಯವೂ ಹುಡುಕುವ ನಾವು ಎದೆನೊಂದು ಸುಳಿವ ಪಾಡೂ ಪರೀಕ್ಷಿಸಿ ನಿಲ್ಲುವ ನಾಯಕನೇಕೆ ನಲುಮೆ ಕರುಣಿಸದಿರಲು ಅರ್ಧನಾರೀಶ್ವರಾ
ನಾದವ ಮೀರಿ ನಡುವೆ ಮೆರೆವ ನಿನ್ನ ಮೈ ಚೇತನೆಯೊಳು ಬರಲಿ ಜನ್ಮವನಳಿವುದುಕ್ಕಾಗಿ ಬೋಧವ ಕಳೆದು ಹೊರಗೆ ಸುಳಿವ ಕಿವಿಗೊಂ- ದಾತಂಕವಿಲ್ಲಡಿಯಂಗುಂಟದನು ತೀರಿಸು ಶಂಭೋ.
ನಾಮರೂಪಮಿದಂ ಸರ್ವಂ ಬ್ರಹ್ಮೈವೇತಿ ವಿಲೀಯತೇಯದ್ ಬ್ರಹ್ಮಣಿ ಮನೋ ನಿತ್ಯಂಸ ಯೋಗ ಇತಿ ನಿಶ್ಚಿತಃ
ನಾರಾಯಣಂ ದಾನವಕಾನನಾನಲಂ ನತಪ್ರಿಯಂ ನಾಮವಿಹೀನಮವ್ಯಯಂ ಹರ್ತುಂಭುವೋಭಾರಮನಂತವಿಗ್ರಹಂ ಸ್ವಸ್ವೀಕೃತಕ್ಷ್ಮಾವರಮೀಡಿತೋ’ಸ್ಮಿ .
ನಾರಿಗುಣವು ಮನೆಗೆ ಅತಿಮಂಗಳವಪ್ಪುದು ಸಾರನಾದ ಪುತ್ರನದಕೆ ನಿಜವಾದೊಂದೂ ವಿಭೂಷಣ.
ನಾರಿಯರಿಗಿಲ್ಲಿ ತಮ್ಮ ಪ್ರಾಣನಾಥ ಪೂಜೆ ದೊರಕಲು ದೇವಲೋಕಕ್ಕೂ ಮೇಲಾದ ಶ್ರೇಯಸ್ಸೆಲ್ಲವೂ ದೊರೆವುದು
ನಾಲಗೆಗೆ ನಿನ್ನ ಸಿರಿನಾಮವ ಒತ್ತಿಹೇಳಿ ಬದುಕಲು ಸುಲಭದಿ ಒರೆಯೊ ನೀನು ಜೀವ ಬಿಡುವಾಗಲದರಿಂದಲೆದ್ದು ಹೊಳೆವುದು ಮುಂದೆ ನಾಲಗೆಗೆ ಭೂಷಣವಿದಲ್ಲದೇನೂ ನಮಗೆ ಬೇಡ.