ಒಟ್ಟು 2071 ಕಡೆಗಳಲ್ಲಿ , 1 ಕವಿಗಳು , 648 ಪದ್ಯಗಳಲ್ಲಿ ಈ ಪದವನ್ನು ಬಳಸಿರುತ್ತಾರೆ
ತನು ಮೊದಲಾದವು ಸರ್ವ ಒಂದೊಳೊಂದಿಲ್ಲಅನೃತವೂ ಆಗಿಯದರಿಂದ ಅನ್ಯಭಾಗವುಅನುದಿನವೂ ಅಸ್ತಮಿಸದಿರಲಾಗಿ ಮತ್ತೆ ಋತರೂಪವಾಗಿ ಹಿಗ್ಗುತಿಹುದು.
ತನುವಲ್ಲಡಗಿದ ಶರೀರಿ ತನ್ನ ಸತ್ತಾ-ತನುವಲ್ಲಿ ಅದೆನ್ನದಿದೆನ್ನದೆಂದೆಲ್ಲವನ್ನೂ ತನುತೆಯಬಿಟ್ಟು ನೆನೆಯುವರು, ಸಾಕ್ಷಾ-ದನುಭವಶಾಲಿಗಳಹುದಿವರು ನೆನೆದೊಡೆಲ್ಲ.
ತನ್ನ ರಕ್ಷಿಸಿ ತನ್ನ ಪ್ರಾಣ-ನಾಥನ ಮುಗಿದು ಹೆಸರ ಭದ್ರವಾಗಿ ಸೋರದಂತೆ ಬದುಕಿದೊಡವಳೇ ನಾರಿಯು
ತಲೆಮುಡಿ ಬಾಚಿ ಬಿಗಿದು ಓಲೆಯಿಟ್ಟ ಕೊಲೆಮದ್ದಾನೆ ಆಡಿಸಿಬಂದು ಕೊಂಬು ತಲೆಗಳನೆತ್ತಿ ವಿಯದೊಳ್ ನೋಡಿನಿಲ್ವ ಮೊಲೆಗಳೂ ಎನ್ನ ಬಳಲಿಸದಿರಲಿ ಮಹೇಶಾ.
ತಸ್ಮಾತ್ ತಸ್ಯ ಸತ್ವಾಚ್ಚ.
ತಾನಾಗಿಯೇ ಇದೆಲ್ಲವುಂಟು ತಮ್ಮೊಳೊಂದೊಂದುಬಗೆ ಬೇರೆಯವುಗಳೊಳಿಲ್ಲ ಈ ರೀತಿತನು ಮೊದಲಾದವು ಸತ್ತೂ ಅಲ್ಲ ನೆನೆದೊಡೆ ಅನೃತವೂ ಅಲ್ಲ ಅದವಾಚ್ಯವಹುದು.
ತಾವಲ್ಲದೆ ಅಡಿಯನಿಗಾಸರೆ ಮತ್ತೊಂದಿಲ್ಲ ಯಾರೂ ಇಲ್ಲಿಈ ಭೂತಲದಲ್ಲೆಲ್ಲೂ ಇಲ್ಲ, ಕಾಯೋ ಕೃಪಾನಿಧೇ, ‘ಯಾರು ಅತಿಲೋಲೆ’ಯೆಂಬ ಚಿಂತೆ ನನ್ನಲಿ ತೊಡಗಿ ಸದಾಹೊಳೆವುದು ಎಲ್ಲಿವರೆಗೆ ಅನಂಗದಾಹಿಯ ಕಟಾಕ್ಷವು ಅಗ್ನಿಜ, ಪಾಹಿಮಾಂ
ತಿಂಗಳೂ ತ್ರಿದಶಗಂಗೆಯೂ ತಿರುಮುಡಿಯಲಿ ತೊಟ್ಟು ಬೆಳಗುವನಲುದಿಂಗಳಮುಖಿ ದಿಗಂಬರನ ತಿರುಮೈ ಭಾಗಿಸಿದ ಶಿವಾಂಗಿಯೇನಿನ್ನ ಪಾದಕಮಲವೆನ್ನ ಮನದಲ್ಲಿ ನೆಲೆನಿಲಿಸಿ ನಿತ್ಯವೂ ಹಮ್ಮುಬಂದಂಕುರಿಸಿ ಅರಿವಳಿದು ಹೋಗಿ ವಿಫಲವಾಗಿ ಬರದಂದಾಗಿಸಂಬಿಕೇ.
ತಿರುಳೂ ಪದವೂ ನೀಗುತ ಒರೆಯೂ ಪರವೂ ದಾಟಿಬರುವ ಅಲೆಯೇ ಬರಲುವ ನಾಲಗೆ ನೆನೆಸಿದೊಡೆ ಒಲುಮೆಯುಕ್ಕುವ ಕಡಲಿಗೆ ಕೊರತೆಯದೇ.
ತಿರುಳೆಂದೆಂದಿಗೂ ಒಡಲೊಡು ಮಕ್ಕಳುಬಾಳು ಸಿರಿ ಇವೆಲ್ಲವನರ್ಥಕರಕರಳಿಂದಲಿ ಕಳೆಯುತ ಕರಿಗಡಲೊಳ್ಮುಳುಗದೆ ಹೊದಿಸುತ ಹಿಡಿವವ ನೀ.
ತಿರುಳೇ ಪರಿಮಳಸೂಸುವತಿರುಳಾವುದದು ತುಂಬಿದ ಹೊಂದಿರುಳೇ ಇನಿಯನೆ ಒರೆಯೋ ತೇರು- ರುಳೇರಲು ಎನಗಿದನಿಲ್ಲಿ ಪರನೇ.
ತೊಗಲನೆತ್ತಿ ಹೊದ್ದಿರುವ ಕಲಿಯನು ಕಾಲಿಂದಳಿಸುವ ಕಲಿಯೇ ಕಲಿಯೂ ಕಾಲೊಳು ತೊಲಗುವ ನೆಲೆಯೇ ಎಲ್ಲಾನೆಲೆಗೂ ಒಂದು ತಲೆಯೇ.
ತೊಗಲಿಗೆ ದುಃಖವಿಲ್ಲೊಮ್ಮೆಯೂ ನೆನೆದೊಡೆ ದುಃಖ ನಮಗೆ ತೊಡಗುತಿದೆ ದುರಂತವಯ್ಯೋ ಬೇಗನೆ ಛಳಿ ಬಿಸಿಲೊಡನೆ ಮೆರೆವ ನಿನ್ನ ಹತ್ತಿರವಳಿಯಲು ನೀನು ಒರೆಯೊ ಶಂಭೋ.
ತ್ರಿಗುಣಮಯ ತಿರುಭಸುಮವಿಟ್ಟ ಈಶಂಗೆಒಳಹೂವನ್ನಿಟ್ಟು ಕೈಮುಗಿದು ಅಕ್ಷವದಾರಿಸಕಲವಳಿದು ತಣಿದು ಕೇವಲದಮಹಿಮೆಯೂ ಬಿಟ್ಟು ಮಹದಲ್ಲಿ ಮುಳುಗಬೇಕು.
ತ್ರಿಭುವನಸೀಮೆ ದಾಟಿ ತುಂಬಿ ತುಳುಕುವತ್ರಿಪುಟಿ ತೊಲಗಿ ಹೊಳೆಯುವ ದೀಪಕಪಟಯತಿಗೆ ಕರಗತವಾಗುವುದಿಲ್ಲೆಂಬಉಪನಿಷದೋಕ್ತಿರಹಸ್ಯವ ನೆನೆಯಬೇಕು.