ಒಟ್ಟು 2071 ಕಡೆಗಳಲ್ಲಿ , 1 ಕವಿಗಳು , 648 ಪದ್ಯಗಳಲ್ಲಿ ಈ ಪದವನ್ನು ಬಳಸಿರುತ್ತಾರೆ
ಜೇಡನೊಳಗಿದ್ದ ನೂಲೆಳೆದು ನೆಯ್ದಾಡಿ ಇದ್ದೂಸಾದರದಿ ತನ್ನೊಳಗಾಗಿಸಿ ರಮಿಸಿವಂತೆ ಮಾಯೆಯಿಂದಭೂತಭೌತಿಕವೆಲ್ಲ ನಿಯತ ತೆಗೆದು ಆಳುತ್ತ ಬಿಚ್ಚಿ ಮೊದಲ ಕಿಚ್ಚಾಗಿ ಬೆಳಗುವ ಅನಂತ ಷಣ್ಮುಖ ಪಾಹಿಮಾಂ
ಜ್ಞಪ್ತಿಗಾಗಿ ಚಂದ್ರಚೂಡನ ಮಗನ ಬಳಿ ಬಂದು ಎಲ್ಲ ದಿಕ್ಕುಗಳಲ್ಲೂ ತುಂಬಿದ ನಿನ್ನ ಕಾರುಣ್ಯದಿಂದ ಸದ್ದಿಲ್ಲದೆ ಕೋಣೆಯಲಿ ನಿಮ್ಮ ಸೇರಲು ಬಂದುಗೂಡಿದೆಯುಕ್ತಿಗೆ ಸಲುವಂತೆ ಹಲವರೂ ವ್ಯಥೆಯುಂಟಾಗುವ ಸ್ಥಿತಿಯನ್ನು ಯುಕ್ತಿಯಿಂದ ನೆಲೆಗೊಳಿಸಿಸೂರ್ಯನ ಕೆಣಕುವ ಧೀಮತಿಯು ವ್ಯರ್ಥ, ಈ ವ್ಯಸನ ಕಳೆಯಲು ಪೊರೆಯೊ ವಿಭೋ
ಜ್ಞಾತಾಜ್ಞಾತಸಮಃ ಸ್ವಾನ್ಯ-ಭೇದಶೂನ್ಯಃ ಕುತೋ’ಭಿದಾಇತ್ಯಾದಿ ವಾದೋಪರತಿಃಯಸ್ಯ ತಸ್ಯೈವ ನಿರ್ವೃತಿಃ.
ಜ್ಞಾನಂ ಕರ್ಮೇತಿ ಲೋಕೇ’ಸ್ಮಿನ್ದ್ವಿಧಾ ಯೋಗಃ ಸಮಾಸತಃಅನಯೋರ್ಯೊಗವಿಸ್ತಾರಃಸರ್ವ: ಪರಿಸಮಾಪ್ಯತೇ.
ಜ್ಞಾನಮೇಕಂ ಹಿ ನಿರುಪಾ-ಧಿಕಂ ಸೋಪಾಧಿಕಂ ಚ ತತ್ಅಹಂಕಾರಾದಿಹೀನಂ ಯಜ್-ಜ್ಞಾನಂ ತನ್ನಿರುಪಾಧಿಕಂ.
ಜ್ಞಾನಿಗೆ ಸತ್ತು ಜಗ ಚಿತ್ತು ಸುಖಸ್ವರೂಪ-ವಾನಂದವಲ್ಲದೆ ಅನೃತವಲ್ಲ, ಅಜ್ಞಾನಿ ತಿಳಿಯಲೊಲ್ಲ;ಕಾಣುವವಂಗೆ ಸುಖವಸ್ತಿತೆಯಾಂತ ಭಾನು-ಮಾನರ್ಕನು ಅಂಧನಿಗಿರುಳಾಂತ ಶೂನ್ಯವಸ್ತು.
ಜ್ಯೋತಿಸ್ಸುಚಕ್ರದಂತೆನ್ನ ಮನವು ಕದಲುತ್ತತಿರುಗಿ ಆಯುಷ್ಯ ಕನೆಗೊಳ್ಳುವ ಮುನ್ನದಲಿ ನೀಗಿ ಬೋಧದ ಕೇಡ ನೀಡಮೃತದ ಕೃಪೆಜೇನ-ದಕ್ಕುವ ನಿನ್ನ ಪಾದ, ಅರೆಹೆಣ್ಣುಮೈಮಗನುನಿನ್ನಮೇಲೆ ಏರಿಯಾಡುವಹೊತ್ತು ಮುದದಿಂದತಡೆಯಿರದೆ ಅವನ ನೀ ತಾರೆಲೆ ಇಲ್ಲಿ ಹೊನ್ನವಿಲೆ.
ಜ್ವರಗಳೆದು ವಿಭೂತಿಯಿಂದ ಮುಂದೆಅರಿಯದ ಕಾರ್ಯಗಳು ಮಾಡಿದ ಮೂರ್ತಿಯೋ?ಆಗದೆ ಬಳಲಿ ಹಾಡಿಹೊಟ್ಟೆನೋವ ಕಳೆದ ಸಿದ್ಧನೋ?
ಜ್ವಲತಿ ಜ್ವಲನೋ ವಾಯುರ್-ವಾತಿ ವರ್ಷತಿ ವಾರಿದಃಧರಾತ್ಮಾ ಸನ್ ಧರತಿ ಖ-ಲ್ವೇಕೋ ವಹತಿ ವಾಹಿನೀ.
ಣಂ ಣಂ ಣಂ ನಂದಿಕೇಶಪ್ರವರಭುಜಗ ನಿರ್-ವಿಘ್ನಕರ್ಮಪ್ರಪಂಚಂಣಿಂ ಣಿಂ ಣಿಂ ನೀಲಕಂಠಪ್ರಿಯಸುತಮಜಿತಂನಿರ್ಮಲಾಂಗಂ ನಿರೀಹಂಣುಂ ಣುಂ ಣುಂ ಣುತ್ತನಾಭೋತ್ತರನಿಭೃತನಿರಾ-ಲಂಬಕೈವಲ್ಯಮೂರ್ತಿಂಣೌಂ ಣೌಂ ಣೌಂ ನಾಮರೂಪಾತ್ಮಕಜಗದಖಿಲಂಭಾವಯೇ ಬಾಹುಲೇಯಂ.
ತಣ್ಗದಿರನಿಂದ ತಣಿದು ಜಗವೆಲ್ಲ ಪ್ರಭೆಸೂಸುವ ಬೆಳದಿಂಗಳುದಿಸಿ ಥಳಥಳ ಬೀಸಿ ಬೆಳಗಿ ದೇವಲೋಕ- ಗೊಳವದರೊಳ್ ನೈದಲೆ ಅರಳಿ ತೋರಲೆನಗೆ!
ತತಃ ಸದಸದೋರನ್ಯೋನ್ಯಕಾರಣತ್ವಾತ್ ಅಹಂ ಮಮೇತಿ ವಿಜ್ಞಾತಃ ಮತ್ತೋ ನಾನ್ಯಃ.
ತತಾನೇಕಸಂತಂ ಸದಾ ದಾನವಂತಂಬುಧಶ್ರೀಕರಂತಂ ಗಜಾಸ್ಯಂ ವಿಭಾಂತಂಕರಾತ್ಮೀಯದಂತಂ ತ್ರಿಲೋಕೈಕವೃಂತಂಸುಮಂದಂ ಪರಂತಂ ಭಜೇ’ಹಂ ಭವಂತಂ.
ತದಿದಂ ಸದಸದಿತಿ.
ತದ್ವತ್ ತಸ್ಮಾತ್ ದೃಗ್ದೃಶ್ಯಯೋಃಸಮಾನಕಾಲೀನತ್ವಾತ್, ಸುಖೈಕತ್ವಾದ್,ವ್ಯಾಪಕತಯಾ ದಿಶಾಮಸ್ತಿತ್ವಾತ್,ಅಣುಮಹದವಯವತಾರತಮ್ಯಸ್ಯಾಭಾವಾತ್,ಅಸತೋ’ವ್ಯಾಪಕತ್ವಾತ್,ಆತ್ಮಾನ್ಯತ್ ಕಿಂಚಿತ್ ನಾಸ್ತಿ.