ಒಟ್ಟು 2071 ಕಡೆಗಳಲ್ಲಿ , 1 ಕವಿಗಳು , 648 ಪದ್ಯಗಳಲ್ಲಿ ಈ ಪದವನ್ನು ಬಳಸಿರುತ್ತಾರೆ
ಕಿಲದ್ದೇವಗೋತ್ರಂ ಕನದ್ಧೇಮಗಾತ್ರಂಸದಾನಂದಮಾತ್ರಂ ಮಹಾಭಕ್ತಮಿತ್ರಂಶರಚ್ಚಂದ್ರವಕ್ತ್ರಂ ತ್ರಯೀಪೂತಪಾತ್ರಂಸಮಸ್ತಾರ್ತಿದಾತ್ರಂ ಭಜೇಶಕ್ತಿಪುತ್ರಂ.
ಕುಂಭಿಕುಂಭಕುಚಕುಂಭಕುಂಕುಮ ವಿಶುಂಭಿಶಂಭು ಶುಭಸಂಭವಾಜೃಂಭಿಜಂಭರಿಪು ಜೃಂಭಲಸ್ತನಿ ನಿಷೇವ್ಯಮಾಣ ಚರಣಾಂಬುಜಾಡಿಂಭಕುಂಭಿಮುಖ ಬಾಹುಲೇಯಲ ಸದಂಕಕ ವಿಧುರಪಂಕಕಾಡಾಂಭಿಕಾಸುರನಿಶುಂಭಶುಂಭಮಥಿನೀ ತನೋತು ಶಿವಮಂಬಿಕಾ
ಕುಡುಕನ ಪರಿ ರಾತ್ರಿ ಚಾಪೆ ಮೇಲೆ ಬಿದ್ದು ಒದರುವ ಪಾಪವ ತಂದಿಕ್ಕದಿರು ಮನವೇ, ನೀ ಪಾರ್ವತೀತನಯನನ್ನು ಅಡಿಮುಡಿ ಧರಿಸಿಕೋ ನಿತ್ಯ, ಪಾಪದ ಕಾಡು ಸುಟ್ಟುಹೋಗುತ್ತದೆ ಮರುತ್ತುಸೂರ್ಯರ ಉಪಾಸಿಸುವುದರಿಂದಕಿಚ್ಚು ಸುಳಿಯಲಿಸಿಲುಕುವಂತೆ; ಸುಧೆ ಸವಿಯಲು ನೀನೀಗ ಪೊರೆಯೊ ಆರುಮುಖನೇ
ಕುಮುದಿನಿ ತನ್ನೊಳುದಿಸಿ ಕಾಲು ಬೀಸಿ ಸುಮಶರಸಾರಥಿಯಾದ ಸೋಮನಿಗಿಂದಿಗೂ ಹೇಗೋ ಕರಗಳುಕರಗಿ ಕಾಲೂರಿ ತಮದಲ್ಲಿ ಬೆರೆತು ತಪವಗೈದಿಹನು.
ಕುಲಗಿರಿಯಂತೆ ಸ್ಥಿರಗೊಳ್ಳುತಲುಗದೆ ಕಲಿಮಲವೊಳಗಿದ್ದು ಮರೆಸುತಿರುವುದರಿಂದ ಬಲವು ಎನ್ನಿಂದ ಹರಿದುಹೋಗುತ್ತಲಿದೆ ನಿರ್- ಮಲ ನೆಲೆಯನೆಂದಿಗೆ ನೀಡುವೆ ನೀನೆನಗೆ
ಕುವಲಯವೆಲ್ಲ ಬೆಳಗುವ ಹೊಸಹವಳಮಲೆಯಲ್ಲಿ ಮೊಳೆತೇಳುವ ತಿಂಗಳೂನೆರೆನಿಂತ ಬೆಳ್ಮಣಿ ತಾರೆಗಳು ನಿಂ-ತೆಡವದೆ ರಕ್ಷಿಸಲು ಕೈ ಮುಗಿವೆ.
ಕುಸಿಯುವಾಗ ಇವೆಲ್ಲವೂ ಪಾಳಲಿ ತಾನೇ ಹರಡಿ ಬರಿಬಯಲಾಗುವುದು ಸಾಗರದಡಿಯಲಿ ತಾನೇ ಬೀಳ್ವವನಲ್ಲ ಇದುವೇ ಕೈವಲ್ಯ.
ಕೂಡಲೆ ಕುದಿದೇಳ್ವ ಅಳಲಕಡಲನ್ನೀಜಿಯೇರಿ ಹೊರಬಂದು ಕಂಡಾಗ ಅಳಿದು ಇಲ್ಲವಾಗಿ ನಿಲ್ಲುವೆ ನೀ ಸುಳಿದು ಸುತ್ತಲೂ ಸುರಿವ ನಿನ್ನ ಸೂಕ್ತಿಯನು ಕಂಡುಕಂಡು ಬೇಡಿ ನಿಲ್ಲುವ ಎನ್ನ ಮುಡಿಗೆ ತೊಟ್ಟೆ ಈಶನೇ
ಕೃಪೆ ರೂಪತಳೆದೊಂದೇ ತೆರದಿ ತುಂಬಿ ನಿಲ್ವಪರಮಶಿವ ಭಗವಾನರಿತೆಲ್ಲವನೂಸುರನದಿ ತಿಂಗಳುಟ್ಟ ದೈವವೇ ನಿನ್ನ-ತಿರುವಡಿ ನಿತ್ಯವೂ ಪೊರೆಯ ಬೇಕು.
ಕೃಪೆಯಿಂದ ಮಣ್ಣುನೀರೊಡು ಮತ್ತಲ್ಲಿ ಗಾಳಿಯೊಡನೆ ಸೇರಿ ಬಯಲೊಳೂ ಅಂದೂ ಇಂದೂ ಒಂದುಗೂಡಿದ್ದು ಮಿಂಚುವ ಕಂಪುಳ್ಳ ಮೈಗೆ ನೀನು ತೊಡಿಸುವ ಮಣಿಯಂತೆ ಅದಕೆ ಅಳತೆಯಿಲ್ಲ ಕಾದಾಡುವ ಅಳಲೂ ಅದರೊಳಿಲ್ಲ
ಕೃಪೆಯಿಕ್ಕುತ ಎನ್ನಲನಂಗರಸ-ಕಾಯ ಕಿತ್ತೊಗೆದು ಕರವ ತೊಳೆದು ಮಾಗಿ ಬರಿಮುಕುತಿ ಸುರಿದುಹರಿವ-ಹೊಂಬಳ್ಳಿಯೆ ಕಾಲ್ಗಳ ನೀಡೆಲೆ ನೀ.
ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ಶಿವಸೇವೆ ತುಂಬುವುದರಿಂದ ಅಲುಗದಿದ್ದು ಕರಗುವುದು ಮನವು ಹಲವೊಮ್ಮೆ ಒಡೆಯನ ಮಾಯೆಯಲ್ಲಿ ಹಲವೊಮ್ಮೆ ಹೀಗೆಯೇ ಇರುವುದುಂಟೋ?
ಕೈಕಾಲು ಮೊದಲಾದೆನ್ನ ಅಂಗಗಳಲ್ಲೇನೂಗೈಯ್ಯದೊಂದು ಸತ್ಕರ್ಮ ಕಳೆದಲ್ಲಿ ಅವಿವೇಕದಿಆಗದ್ದ ಗೈಯ್ಯಲು ಮುಂದಾಗದಂತೆ ಮಾಡುವುದುಕೋಲತ್ತುಕರಗುಡಿಯಲ್ಲಿ ನೆಲೆಸಿರುವ ಪರಮೇಶ.
ಕೈಮುಗಿವ ನನ್ನ ಅಲ್ಲಿಗೆ ಕರೆಯೇ ಇಲ್ಲಿಂದ ಕಡಲಲ್ಲಿತೆಪ್ಪಸಾಗಿಸುವ ಎನಗೆ ಯಾರಿಲ್ಲ ನೀನಲ್ಲದೆಅಗ್ಗಿಯಲ್ಲಿಟ್ಟ ಮೇಣವಲ್ಲ ತುಪ್ಪ ನನ್ನ ಮನಕುಸಿಯುತ್ತಿದೆ ಕೊಳಲೂದು ಕಾರುಗುರುಳೇ.
ಕೈಮುಗಿವ ಫಣಿಮಾಲೆ ಸುಳಿಸಿಬೆಸೆದು ತೊಡುವ ಜಡೆಯಾಡಿಬರುವ ನಿನ್ನ ಚೆಲುಮುಖಾಂಬುಜನಯನದಿಂದೆನಗೆ ತೊಡಬೇಕು ಕರುಣಾಕಲಶಗಡಲೇ.